سند اعطایی به طور کلی به سندی گفته میشود که در آن فرد یا نهادی مال یا حقی را به دیگری منتقل میکند. این انتقال میتواند به صورت رایگان (هبه) یا در ازای دریافت مبلغی (بیع) صورت بگیرد.
سند اعطایی چیست؟
سند اعطایی، که به عنوان سند ضمانت خاص یا محدود نیز برای انتقال مالکیت شناخته می شود، یک سند قانونی است که برای انتقال املاک بین مالک قبلی (اعطاکننده ) و مالک جدید ( گیرنده اعطا ) استفاده می شود. یک سند کمک هزینه تضمین می کند که:
- اعطا کننده ملک را به دیگری منتقل نکرده است.
- زمانی که اعطاکننده مالکیتی را در اختیار داشت ، به جز آنچه در سند ذکر شده است، دارایی سنگین نبود . اعطا کننده در برابر هرگونه نقص مالکیتی که ممکن است قبل از تصرف ملک وجود داشته باشد، تضمین نمی کند.
سند اعطایی باید کتبی باشد و شامل نام اعطاکننده و گیرنده، شرح حقوقی ملک در حال انتقال (یعنی شماره قطعه، شماره تراکت، شهر، شهرستان، و ایالت)، کلمات انتقال باشد – برای مثال ، «اعطا، چانه زنی، فروش و انتقال» – و امضای اعطاکننده.
با توجه به اینکه سند اعطایی به نوعی ضمانت نیز محسوب می شود، جزئیات دقیق در این مورد می توانند باعث افزایش اعتماد و رضایت طرفین شوند.
در بسیاری از موارد، سند اعطایی برای انتقال املاک مسکونی، تجاری و صنعتی استفاده می شود. علاوه بر این، این سند ممکن است برای انتقال حقوق مربوط به دارایی های شخصی نیز مورد استفاده قرار گیرد.
نکات کلیدی
- سند اعطایی برای انتقال مالکیت اموال غیرمنقول، اغلب در ارتباط با فروش مالیات یا سلب مالکیت استفاده می شود.
- این حمایت بیشتر از یک سند انصراف از خریدار است اما کمتر از یک سند ضمانت عمومی.
- سند اعطایی برای معتبر بودن باید شامل نام اعطاکننده و اعطاکننده، شرح اموال در حال انتقال، کلمات انتقال و امضای اعطاکننده باشد.
- برخی از ایالت ها به یک دفتر اسناد رسمی نیاز دارند تا شاهد انتقال سند باشد.
موارد استفاده و محتوای یک سند اعطایی
سند اعطایی یک سند قانونی است که در هنگام اجرا و تحویل، مالکیت یا سود ملکی را از فروشنده به خریدار منتقل می کند. اسناد مختلفی وجود دارد که از جمله آنها می توان به سند ترک، ضمانت نامه عمومی و اسناد اعطایی اشاره کرد. هر نوع سند سطوح مختلفی از محافظت (و خطرات) را برای خریداران و فروشندگان ارائه می دهد.
یک سند اعطایی شامل دو ضمانت است: این که اعطاکننده مالکیت خود را دریافت کرده است، و اینکه مالکیت توسط اعطاکننده بار نشده است. این شامل هیچ گونه اطلاعاتی برای پرداخت هزینه های حقوقی در صورت نیاز به دفاع از ادعای مالکیت نیست. همچنین هیچ ضمانتی برای ادعاهای مطرح شده قبل از کسب عنوان توسط اعطاکننده ارائه نمی کند.
این نوع سند نسبت به یک سند ضمانت عمومی – سندی که در آن اعطاکننده به طور کامل مالکیت خوب و واضح ملک را تضمین می کند، از خریداران حمایت کمتری می کند. با این حال، یک سند اعطایی حمایت بیشتری از خریدار نسبت به سند استعفا می دهد، که هیچ عهدنامه یا ضمانت صریح یا ضمنی ندارد.
در نهایت، سند اعطایی به طور قطع به عنوان یک سند قانونی حائز اهمیت بسیاری است و باید به دقت تهیه و تأیید شود. تأمین این سند در تمامی معاملات این نوع ملک بسیار ضروری است و باید به شکلی باشد که به هر دو طرف احترام و حفاظت کافی را بدهد.
اسناد اعطایی در چه مواردی کاربرد دارد
اسناد اعطایی اغلب برای انتقال املاک و مستغلات در ارتباط با فروش مالیات و سلب مالکیت استفاده می شود. اسناد اعطایی به عنوان یک حد وسط بین اسناد ترک ادعا و اسناد ضمانت عمومی در نظر گرفته می شود، زیرا اسناد اعطایی سطحی از حمایت را بین این دو ارائه می دهد.
بسته به اینکه چه کسی اموال را به چه کسی منتقل می کند، چندین نوع سند وجود دارد. به عنوان مثال، سند انتقال بین زوجین برای انتقال املاک از یک همسر به همسر دیگر (اغلب در هنگام طلاق) استفاده می شود.
اسناد
اسناد مرتبط با انتقال مالکیت معمولاً شامل سند مالکیت، سند رهن، سند اجاره و موارد مشابه میباشد. درحالی که اسناد اجاره موقت را میتوان با یک سند اجاره معمولی جایگزین کرد ولی سند مالکیت برای انتقال مالکیت باید حتماً حاوی نام مالک پیشین و نام مالک جدید، تعداد اکر و اجزای ملک مورد نظر باشد.
علاوه بر موارد فوق، یک سند اعطایی حاوی بیانیه ای از ضمانت نامه های گنجانده شده است. محتوا و قالب کلی یک سند کمک مالی به قانون کشور که ملک در آن واقع شده است بستگی دارد.
همچنین برای اطمینان از اعتبار و صحت اسناد، میتوانید به کمک دفاتر اسناد رسمی کشور و نهادهای مالیاتی مربوطه مراجعه کنید. همچنین در صورت وجود شبهه در مورد انتقال مالکیت یک ملک، میتوانید به قضایی و مراجع قانونی مربوطه مراجعه کرده و اقدامات لازم را انجام دهید.
در نتیجه، برای انجام معاملات مالی مرتبط با انتقال ملک، بسیار مهم است که اسناد مربوطه به طور کامل و دقیقی تهیه و ترجمه شوند. همچنین قبل از امضای هرگونه اسناد مربوطه، بهتر است اطمینان حاصل کرده و با کمک متخصصان حقوقی و مشاوره املاک و مستغلات مشورت کنید.
ملاحظات سرمایه گذاری در املاک و مستغلات
املاک و مستغلات ، از جمله املاک، اغلب به عنوان یک طبقه دارایی همراه با سهام، اوراق قرضه، پول نقد و سرمایه گذاری های جایگزین مانند سهام خصوصی و سرمایه گذاری خطرپذیر توصیف می شود.
اموال غیرمنقول شامل زمین و هر ملکی است که مستقیماً به آن متصل می شود (مانند ساختمان ها، حوض ها، کانال ها، جاده ها و ماشین آلات) و می تواند مستلزم حق استفاده، کنترل و دفع زمین باشد.
به عنوان یک سرمایه گذاری، املاک و مستغلات از این نظر منحصر به فرد است که موقعیت آن به طور قابل توجهی بر قیمت ها تأثیر می گذارد. به عنوان مثال، ارزش املاک مسکونی تحت تأثیر عوامل محلی مانند نرخ اشتغال منطقه، اقتصاد، نرخ جرم و جنایت، امکانات حمل و نقل، کیفیت مدارس، و سایر خدمات شهری، همراه با مالیات بر دارایی است .
در املاک تجاری، که اغلب در هر فوت مربع ارزش بیشتری نسبت به املاک مسکونی دارند، این عوامل نیز مرتبط هستند، هرچند کمتر. املاک و مستغلات اجاره ای تجاری به شدت نسبت به املاک مسکونی تنظیم شده است، با مقررات خاصی که بین کشورها، ایالت ها و حتی شهرها و شهرستان ها وجود دارد. مقررات منطقهبندی میتواند پیچیدگی بیشتری به سرمایهگذاریهای تجاری املاک و مستغلات همراه با خطر گردش مالی مستاجر اضافه کند.
توصیه می شود قبل از سرمایه گذاری در املاک و مستغلات، بررسی مشخصات و شرایط محیطی، اقتصادی و قانونی منطقه مورد نظر انجام شود. همچنین، باید به دقت شرایط قرارداد اجاره، مقررات قانونی و مستندات مربوط به املاک و مستغلات بررسی شوند. برخورداری از توانایی مدیریت درست و بهره برداری مناسب از املاک و مستغلات، برای افزایش بازده سرمایه گذاری بسیار مهم است. همچنین، توجه به عوامل مشابه همچون رشد اقتصادی، کیفیت همکاری با مستاجران، مدیریت خطر و اداره مشاغل مستأجران در املاک و مستغلات، امری بسیار مهم و اساسی است. در کل، سرمایه گذاری در املاک و مستغلات، نیاز به بررسی دقیق مشخصات و شرایط این نوع سرمایه ی می دارد تا با رعایت تمامی مقررات قانونی، مناسب شرایط زمینه ساز برای سودآوری باشد.
انواع دیگر اعمال
انواع دیگری از یک عمل وجود دارد، از جمله (اما نه محدود به):
- اسناد ضمانت نامه عمومی : سند ضمانت نامه عمومی بیشترین حمایت را از خریدار فراهم می کند اما بالاترین درجه مسئولیت را به اعطاکننده می دهد. اعطا کننده یک سند ضمانت عمومی به طور کامل مالکیت خوب و واضح را برای ملک تضمین می کند. این نوع سند در اکثر نقل و انتقالات اسنادی مورد استفاده قرار می گیرد.
- اسناد ترک دعوی : که به آن سند غیر ضمانت نیز می گویند، سند استعفا ضامن مالکیت واضح نیست و همچنین تضمین نمی کند که اعطاکننده حق قانونی برای انتقال ملک دارد. کمترین حمایت را در برابر هر گونه سندی برای گیرنده اعطا می کند و اغلب برای رفع اشتباهات مالکیت و انتقال اموال بین اعضای خانواده استفاده می شود.
- اسناد مالیاتی : این یک سند قانونی است که مالکیت یک ملک را به یک نهاد دولتی اعطا می کند، در صورتی که مالک آن مالیات ملک مرتبط را پرداخت نکند. یک سند مالیاتی به سازمان دولتی این اختیار را می دهد که ملک را برای جمع آوری مالیات های معوق بفروشد . پس از فروش، ملک به خریدار منتقل می شود. این معاملات را فروش سند مالیاتی می نامند و معمولاً در مزایده برگزار می شود.
آیا سند اعطایی مانند وام مسکن است؟
اسناد اعطایی با رهن یکسان نیست. اسناد اعطایی (و انواع دیگر اسناد) برای انتقال مالکیت املاک از فروشنده به خریدار استفاده می شود. از سوی دیگر، رهن عبارت است از انتقال مشروط یا وثیقه اموال غیرمنقول به عنوان تضمین ( وثیقه ) برای پرداخت بدهی.
تفاوت بین یک سند اعطایی و یک سند ترک ادعا چیست؟
اسناد اعطایی و اسناد ترک ادعا برای انتقال ملک بین فروشندگان و خریداران استفاده می شود. با این حال، اسناد اعطایی محافظت بیشتری از خریداران را نسبت به اسناد ترک ادعا ارائه می دهد. اعطاکننده سند اعطایی تضمین میکند که ملک در طول مدتی که مالکیت داشته است (به جز موارد ذکر شده در سند) بار نشده است .
برعکس، یک سند استعفای ادعایی فاقد عهد و ضمانت است و تنها سودی (در صورت وجود) را که اعطاکننده ممکن است در هنگام تحویل سند داشته باشد، نشان میدهد. اگر اعطاکننده در مال هیچ نفعی نداشته باشد، اعطاکننده به موجب سند استعفا چیزی به دست نمی آورد.
بنابراین، در تصمیم گیری برای خرید یا فروش ملک، استفاده از یک سند اعطایی می تواند بهترین گزینه باشد. با این حال، مطمئن شوید که سند به درستی تنظیم شده است و همه شرایط و ضوابط آن را درک کرده اید.
قوی ترین نوع عمل چیست؟
برای خریداران املاک، ضمانت نامه عمومی بیش از هر نوع سند دیگری محافظت می کند. در حالی که این بهترین عمل برای اعطا کننده است، بیشترین مسئولیت را به اعطاکننده می دهد. اعطاکننده عموماً به چندین پیمان متعهد است، از جمله:
- عهد توقیف – اعطا کننده تضمین می کند که مالکیت ملک را دارد و حق قانونی برای انتقال آن دارد.
- عهد در برابر تحمیلها – اعطاکننده تضمین میکند که دارایی عاری از حق حبس یا بار است.
- میثاق لذت بی سر و صدا – اعطاکننده تضمین می کند که عنوان گیرنده اعطا در برابر ادعاهای شخص ثالث خوب خواهد بود.